دیوان اشعار بابافقانی شیرازی
شاعر غزلسرای اواخر قرن نهم و اوایل سدة دهم ایرانی بود که برخی او را از پیشرو سبک هندی و بویژه سبک وقوع در شعر فارسی می‌دانند. او در جوانی به هرات سفر کرد و به ملاقات جامی رسید. از طریق او با عرفان آشنا شد. پس از چندی به آذربایجان و سپس به خراسان و فسا رفت و در آخر در طوس ساکن شد. در سال آخر عمر از میگساری توبه کرد و در مشهد ساکن شد.
هر گل که بر دمید زهامون کربلا دارد نشان تازه مدفون کربلا
پروانه نجات شهیدان محشرست مهر طلا ببین شده گلگون کربلا
در جستجوی گوهر یکدانه نجف کردم روان دو رود به جیحون کربلا
نیل است هر عشور به بیت الحزن روان از دیده‌های مردم محزون کربلا
در هر قبیله، از قِبَل خوان اهل بیت ماتم رسیده‌ای شده مجنون کربلا
بس فتنه‌ها که بر سرِ مروانیان رسید وقت طلوع اختر گردون کربلا
بردند داغ فتنه آخرْ زمان به خاک مرغانِ زخم خورده مفتون کربلا
گرگان پیر، دامن پیراهن حسین ناحق زدند در عرق خون کربلا
خونابه روان جگر پاره حسین در هر دیار سر زده بیرون کربلا
مشخصات فایل:
عنوان: دیوان اشعار بابافقانی شیرازی
تعداد صفحات: ۴۹۴
زبان: فارسی